Iz stare štampe – Ženska zanatska škola Mostar, 1935. godine

 

U zagrebačkom časopisu „Ženski list“ od 1. septembra 1935. godine, objavljeno je par fotografija sa rukotvorinama učenica Ženske zanatske škole u Mostaru. Uz fotografije je napisan i tekst:

„Sa uspješne izložbe Državne ženske zanatske škole u Mostaru, koju posjećuje godišnje dvijestotine pedeset učenica“.

Ženska zanatska škola je počela sa radom nakon Prvog svjetskog rata u prostorijama u kojima je do početka rata radila Viša djevojačka škola u Mostaru. Na neki način Ženska zanatska škola je nastavila tradiciju izučavanja ženskih zanata koje su učile djevojke polaznice Više djevojačke škole.

Viša djevojačka škola u Mostaru, otvorena 1893. godine, egzistirala je do Prvog svjetskog rata, tj. u vremenu postojanja Austro-Ugarske monarhije i njenog uticaja u našim krajevima. Djevojke su u tih dvadesetak godina postojanja škole sticale jedno široko teoretsko, ali i praktično obrazovanje, u takozvanim ženskim zanimanjima, kao što je bilo krojenje, šivanje, vezenje, kuhanje, ali i matematika i geometrija. Učenice su nosile, za ono vrijeme, upadnu zapadnjačku odjeću. Iz takve škole sigurno su izlazile dobro obrazovane djevojke, žene, koje su kasnije mogle samostalno obavljati čitav niz interesantnih zanimanja.

O tome, kako je ova škola onoga vremena bila važna i za Mostar, ali i za monarhiju, svjedoče dokumenti s Međunarodne opšte izložbe u Parizu 1900. godine (Exposition universelle internationale de 1900 à Paris), gdje je u glavnom izvještaju Međunarodnog žirija, u dijelu obrazovanje i obuka, bilo dosta govora o Višoj djevojačkoj školi u Mostaru, uz veoma interesantne i rijetke fotografije djevojaka iz te mostarske škole tog vremena.

U vremenu između dva svjetska rata škola je radila pod imenom Ženska zanatska škola. O nastavku tradicije nekadašnje Više djevojačke škole svjedoče fotografije rukotvorina polaznica ove škole, s pomenute izložbe, prikazane na fotografijama u prilogu.

Nakon Drugog svjetskog rata, Zanatska škola za izučavanje, uslovno rečeno “ženskih“ zanatana, nastavila je s radom u istim prostorijama, kao mješovita škola. U zadnje vrijeme je nosila naziv Škola učenika u privredi, a učenice i učenici su paralelno s nastavom u školi obavljali praksu u preduzećima, tako da su se nakon završenog školovanja odmah uključivali u radni odnos.

Fotografije sa izložbe 1935. godine

Priredili: Armin Džabirov/ Smail Špago/ Tibor Vrančić

(NovaSloboda.ba)