Jednostavno izrečena kazna: Svi ga dobijaju, svi ga prihvaćaju: crveni karton je navršio 50 godina
Žuti i crveni kartoni po prvi puta počeli koristiti već 1970. godine na Svjetskom prvenstvu u Meksiku. Upotreba kartona se kasnije proširila i na ostale sportove, ali svaki sport ih je prilagođavao posebnom skupu svojih pravila.
U pravom smislu riječi, bio je to pogrešan potez, koji je Friedel Lutz, tada igrač Eintrachta iz Frankfurta, napravio 3. aprila 1971. godine, protiv protivničkog igrača Braunschweiga. "Šutnuo sam ga u stražnjicu s guštom", rekao je Lutz 35 godina kasnije u jednom video intervjuu. Nogometni magazin Kicker ih je ponovo okupio 2014. godine, na sok i kolač, u hobi prostoriji: Tu su bili Lutz, prvi igrač koji je dobio crveni karton u utakmici Bundeslige, i Wilfried Hilker, tadašnji sudija, koji je isključio Lutza.
U drugoj polovini sezone 1970/71, Bundesliga je uvela sistem žutog i crvenog kartona kao konsekvencu sa prethodno odigranog Svjetskog prvenstva 1966. godine, kada su igrači sa terena izbacivani samo uz usmeno izrecanje kazne, koja nije uvijek poštovano. Desilo se u brutalnom meču između Engleske i Argentine, kada je izbačeni igrač ostao na terenu još devet minuta nakon načinjenog faula.
Prvi crveni grješnik Bundeslige Lutz bio je džentlmen: Ubrzo se izvinio zbog svog prekršaja i nije privukao negativnu pažnju u godinama koje su slijedile. Njegov sličaj se desio prije 50 godina, a mođe se sa sigurnošću reći - crveni karton se dokazao tokom godina. Niko ih ne želi, ali niko ne dovodi u pitanje njihovo značenje.
Pravila su jednostavna kao i na semaforu: žuta = pažnja, crvena = stop.
Crveni karton je samo malo modificiran tokom pet decenija i stvorio je čitav niz anegdota.
Ostali sistemi kažnjavanja ne mogu se uporediti sa njegovom efikasnošću.
Crveni kartoni se danas figurativno dodjeljuju u čitavom nizu životnih situacija, kao svojevrsna opomena.
A sve je krenulo od jednog prijateljskog šuta u stražnjicu, prije pola stoljeća.
(sdz)
(spagos)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen