Iz stare štampe - Miris koji se ne zaboravlja, 1924.

 

U engleskim novinama „The Sphere“ od 24. septembra 1924. godine objavljen je tekst autora Dudley Heathocea:

"Pola je orijentalan, pola je talijanski, živopisan i monumentalan, Mostar je grad šarma i misterije koji naginje atmosferi Istoka, iako je naseljen ljudima koji su uglavnom čistog slavenskog porijekla.
Kao što je stari turski pjesnik zapisao-„Niko ko je vidio Mostar ne može zaboraviti njegov mirisni zrak, njegovu svjetlost, čistu vodu, drveća puna voća i uredne vrtove.“-ali je i dalje još ljepši njegov most, ponos i slava grada, bez premca u nekom drugom gradu.
Ima nešto božansko u koncepciji mosta, koji je izveden od jednog luka dužine 55 stopa čiji je vrh 70 stopa iznad vode, prelazeći preko Neretve spaja se sa dvije stare sive kule u kojima su mnogi zatvorenici čamili tokom 400 godina turske vladavine.
Da bi ga vidjeli u najboljem izdanju, turisti treba da ga posjete noću ili radije kad svjetlost dana dolazi svome kraju, jer tada zlatna svjetlost zalaska sunca obasjava pitoreskne bijele kuće koje su se zbile uz obalu a njegov vitki i visoki luk pravi sjenu prema nebu, tada zaista izgleda slavno.“
(prevod: Armin Džabirov)

Fotografije: Stari most, i kolor obrada Aid Čizmić

Priredili: Armin Džabirov, Smail Špago, Tibor Vrančić

(NovaSloboda.ba)